|
||||||||
“ Ruf Records’ rolling review since 2005… “ Thomas Ruf, die begon als manager van Luther Allison, richtte in 1994 het nu gerenommeerde onafhankelijke Duitse blues label Ruf Records op. Hij kwam in 2005 met het idee van het organiseren, gedurende een bepaalde periode, van een concerten tour met diverse artiesten van zijn label. Het idee kreeg de naam “Blues Caravan” en was de aanleiding voor opmerkelijke tourende trio’s, waarbij de mix van gevestigd en aankomend talent voor Ruf altijd erg belangrijk was. Van verschillende jaren werd op één plaats alles netjes live opgenomen en op CD/DVD uitgebracht. Geschäft ist Geschäft! Ruf Records’ motto : “ Where Blues Crosses Over… ” Laten we de vele herinneringen in het verleden even laten rusten en vooruitzien naar wat we de volgende maanden nog op de planken kregen. Voor 2019 bestaat het trio van de Bluescaravan uit 3 geweldige diva’s: KATARINA PEJAK, INA FORSMAN & ALLY VENABLE. Om de voorstelling eens in alfabetische volgorden te doen, beginnen we met Ally Venable. Venable is géén onbekende, want ze verving vorig jaar al even Vanja Sky, die vorig jaar de rij van vrouwelijke blues talenten als Samantha Fish, Erja Lyytinen, Ana Popovic en Joanne Shaw Taylor vervoegde, die bij Ruf een veilig en betrouwbaar nest vonden. Singer-songwriter/gitariste Vanja is afkomstig uit Zagreb in Kroatië. Vanja werd tijdens een liveoptreden bij haar in de buurt, bevangen door de muziek microbe en wou absoluut zelf gitariste worden. Even later speelde Vanja al in een band in Zagreb en in 2017 stond ze al in de studio om te werken aan haar debuutalbum ‘Bad Penny’, dat ze vorig jaar uitbracht. Met namen als ZZ Top, Johnny Winter en Stevie Ray Vaughan heeft Lone Star State Texas, de troeven in huis om iedere muziekliefhebber zijn portie R’n’R te kunnen aanbieden. Met haar 3de album ‘Texas Honey’ bouwt singer-songwriter/gitariste Ally Venable stevig verder aan haar solocarrière, die ergens in 2013 begon. De jonge gitariste Ally Venable, afkomstig uit Kilgore, TX, is al enkele jaren de frontdame van een power blues rocktrio dat verder bestaat uit drummer Elijah Owings en bassist Bobby Wallace. Ally is de protegé van Texas’ gitaar legende Lance Wallace, van wie we hier zijn album 'Tell The Truth' [2018] bespraken. Lance Lopez’ laatste release (met als producer de medeoprichter Supersonic Blues Machine, Fabrizio Grossi) is een prima blues rock album met elf sterke autobiografische songs, die de singer-songwriter in zijn hemdje voor de spiegel zet. Naast Ally Venable maakt momenteel met Ina Forsman deel uit van Ruf Records’ Blues Caravan 2019, die in de volgende maanden nog Zwitserland, Zweden, Frankrijk, Denemarken en de UK aandoet. De nog maar 25-jarige Ina Forsman is een blues ster in Finland en is in de Lage Landen al lang geen onbekende meer. Deze blueszangeres en songwriter tourde in 2015 nog uitgebreid in Europa met Guy Verlinde aka Lightnin’ Guy, Steven Troch, Rene Stock, Erik Heirman en Richard Van Bergen. Op haar 6de wist Ina al dat ze zangeres wou worden. Op haar 17de haalde ze de finale van de tv-show “Idols” met een Etta James’ cover “All I Could Do Is Cry” en, kon ze touren met de Finse blues mondharmonicalegende Helge Tallqvist. Hij was de man, die Ina introduceerde in de wereld van de blues. In 2014 vertegenwoordigde Ina Forsman Finland tijdens de EBC-finale in Riga en in 2016 maakte Ina, samen met Layla Zoe en Tasha Taylor deel uit van de Blue Sisters. Deze 3 dames maakten een uitgebreide tournee met de Ruf Blues Caravan. Er verscheen bij Ruf Records de live CD/DVD 'Blue Sisters In Concert'. Met de Helge Tallqvist Band nam Ina in 2015 een album op vol met covers. In 2016 debuteerde ze bij Ruf Records (het Duits label dat “die Tricks” kent, om opkomend talent zoals Ina onder haar vleugels te nemen) met haar titelloos album ‘Ina Forsman’. Op het album staan tien eigen nummers, die ze schreef samen met Tomi Leino. Alle nummers gaan over liefde en de daarbij behorende hoogtes en laagtes. Alle nummers zijn erg persoonlijke nummers, met een eigen verhaal. Aanvang dit jaar verscheen 'Been Meaning To Tell You'. Katarina Pejak, de #3 in dit rijtje is ook géén onbekende. Katarina Pejak, geboren in de grootste stad van Servië, Belgrado -de stad van ook al Ana Popovic- is een singer-songwriter en pianiste die Amerikaanse roots muziek filtert door haar Balkan afkomst en een klassieke muzikale training. Geïnspireerd door Tom Waits, Bessie Smith, Van Morrison, Otis Spann en vele andere artiesten wiens muziek ze via de collectie van haar vader thuis ontdekte, besloot ze weg te dwalen van haar klassieke opvoeding en begon ze liedjes te schrijven. Katarina begon in haar late tienerjaren op te treden in blues clubs in haar geboortestad en andere steden in Servië. Ze bracht 3 albums uit in haar thuisland (‘Perfume & Luck’ [2010], ‘First Hand Stories’ [2012] & ‘Old, New Borrowed and Blues’ [2016]). In januari 2011 startte Katrina haar studies “songwriting” aan het Berklee College of Music, waar ze werd toegelaten met een studiebeurs. Ze studeerde af in mei 2014 en ontving in haar laatste semester de “Songwriting Achievement Award”. Tijdens haar studie aan Berklee waren haar mentors o.a. Dave Limina (Ronnie Earl), songwriter Pat Pattison en Scarlet Keys. Ze trad op tijdens grote festivals in Servië zoals Belgrado Beer Fest, Crossroads Blues Festival, Belgrado en blues festivals in andere steden (Backa Palanka, Senta, Budapest). Momenteel woont Katrina in Nashville, TN. Ze opende ondertussen al voor Ana Popovic, had de eer om twee nummers te spelen met Ronnie Earl in de Scullers Jazz Club (Boston) en werkte samen met Mike Zito, Anson Funderburgh en Mark Hummel. ‘Roads that Cross’ is de titel van Katarina Pejak’s nieuwe album. Het is haar album debuut bij Ruf Records, waar Thomas Ruf al eerder liet blijken een oog én (gelukkig ook) oor te hebben voor vrouwelijk schoon van soms ver buiten de grenzen van de Bondsrepubliek, dat weet wat zingen betekent. Het album werd geboren in Texas, waar Katarina, gewapend met een notitieboekje vol nieuwe liedjes, een geweldige studioband (met Laura Chavez: gitaar, Lonnie Trevino: bas, Damien Llanes: drums & Mike Zito: gitaar) en de vurige wens om het beste album van haar carrière te maken. "Een jonge vrouw uit Servië", zo vertelt Mike Zito, "omringd door Amerikanen, in Zuidoost-Texas, neemt de leiding en leidt de band naar enkele van de beste songs, die ik in lange tijd heb gehoord. Haar stem is subtiel en verleidelijk, haar pianospel staat in brand. Ze heeft emotie, passie en een wanhopige behoefte aan muziek om magisch te zijn…”. Ook nu weer is de Ruf release n.a.v. de Bluescaravan 2019 een CD/dvd-release met respectievelijk 14 en 22 nummers. Na de intro door ene Tom en de gemeenschappelijke “opwarmer” “They Say I’m Different” waarop alle dames achtereenvolgens de zang doen, is het de Servische schone Katarina Pejak die vanachter haar piano haar nummers mag doen. Ina Forsman verdwijnt van het podium, maar gitariste Ally Venable blijft en zorgt tijdens de show samen met bassist Roger Inniss en drummer Elijah Owings voor de back up. Katarina opent op een zwoel rumba ritme, met een nummer over een femme fatale, “She’s Coming After You”. Het volgend nummer “Roads that Cross”, het intrigerende titelnummer uit haar nieuwe album, gaat over jaloezie. Van een van haar grote voorbeelden Janis Joplin doet ze, op haar vocaal eigen manier, “Turtle Blues”. In dit piano gedreven nummer bewijst ze dat ze een uitstekende pianiste is. Ook gitariste Ally Venable bewijst zich met een prima solo. Met de ontroerende slow blues “Old Pain” zorgt ze voor nog meer kippenvel en met “Moonlight Rider” sluit ze haar deel af. Ja Katarina Pejak laat indruk na! Het is daarna solo tijd voor Ally Venable. Zij begint haar set met Inniss en Owings en opent erg funky met een forse blues rocker “Texas Honey”, de titeltrack van haar recentste album. Dat er veel power in deze dame zit, laat ze al direct horen. Ook met “Nowhere to Hide” en een portie bottleneck slides houdt ze de druk op de ketel. In “Broken” (het 3de nummer in rij uit ‘Texas Honey’) dat over een stukgelopen relatie gaat, bouwt ze de spanning netjes op en krijgt ze wat extra steun van Pejak, die voor dit nummer terug op het podium gekomen is. “Devil’s Son” is een nummer uit haar vorige album 'Puppet Show'. Hier is het Inniss die met een solo het slide gedeelte van Ally inleidt. Ally’s afsluiter “Backwater Blues“ (een Bessie Smith cover) begint erg rustig, maar eindigt als een losgeslagen blues rocker. Het duel tussen Ally en Katarina is hier de kers op de taart. Last but not least komt Ina Forsman aan de beurt. Zij opent met “All Good”, wat ook voor een andere intiemere, jazzy beleving zorgt. Het is een poppy nummer uit haar nieuwe album ‘Been Meaning to Tell You’. Opvallend is de intro van “Why You Gotta Be That Way” en de manier waarop Ina het nummer bijna al rappend/parlando zingt. Instrumentaal zijn het verder vooral Katarina Pejak op piano en bassist Roger Inniss, die het jazzy nummer dat “extra” geven. Voor “Chains”, een hedendaagse gospel,vraagt ze de hulp van het publiek, die ze ook vlot krijgt. Hoe een boze Ina klinkt krijgen we daarna te horen in “Miss Mistreated”. In deze ballade, gedragen door Katarina’s orgel en Ally’s gitaar, komen alle gevoelens van een vernederde vrouw snel boven drijven. Ina eindigt haar set met “Genius”, een “happy song”, die om danen vraagt. Daarna is het tijd voor de ganse bende om de show samen te gaan afsluiten. Ze doen dit eerst met -een nummer voor de mannen- een prima Bonnie Raitt cover (een nummer van William Christopher Smither) “Love Me Like a Man”. Elkeen zingt een strofe en de afwerking wordt door Katarina op piano en Ally op slide gitaar gedaan. Het 2de nummer is er een -nu voor de dames- uit de sixties van R&B diva Barbara Lynn, “I’m a Good Woman”. Het nummer wordt geopend door Ally, waarna de anderen een voor een -en vooral Ina- heel emotioneel overnemen. Merle Travis’ “Sixteen Tons” openen ze samen a capella, waarna eerst Katarina, dan Ina en daarna Ally de zang overnemen. De outro is opnieuw ingetogen en a capella, met een genietende Inniss in de achtergrond. De “encores” zijn eerst het gekende Stevie Ray Vaughan/Doyle Bramhall nummer “The House Is Rockin’” dat pas langzaam in een hogere versnelling geraakt. Voor deze rocker mag Katarina soleren als een echte honky tonk pianiste. Met de blues klassieker “As the Years Go Passing By” sluiten ze de avond groots af. Ook nu weer maken zowel Ally, Ina en Katarina indruk. Met Ina Forsman, Katarina Pejak en Ally Venable scoort de Ruf Blues Caravan 2019 muzikaal met verve. Met 3 getalenteerde persoonlijkheden die elkeen voor zich het verschil uitmaken is de toekomst erg rooskleurig en verzekerd. “ With Ina Forsman, Katarina Pejak and Ally Venable, the Ruf Blues Caravan 2019 scores musically with verve. With 3 talented personalities who each make the difference, the future is very bright and assured. “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list CD: Lyrics/music © 2019 by: Katarina Pejak (2,3), Ally Venable (5-7,) & Ina Forsman (8-10, with Samuli Rautiainen), unless where else [noted: 1,4,11-14] - Produced by: Thomas Ruf Album track list DVD: Album line-up: Discography Ruf Records Blues Caravan: |
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
.jpg)
